Trek to Sudhagad [ठाकुरवाडी ते धोंडसे]

१४ मार्च २०१५

प्रत्येकी खर्च २२० रु. 

गडाचा प्रकार- वनदुर्ग 

Water available throughout the year (many hidden tanks & cisterns)

मार्च चा महिना चालू होत. पहाटेच्या ३.४० वाजता मला निखिल चा फोने आला, " अरे देवव्रत, बोरीवलीला वीजा कडाडून पाऊस पड्तोय. आपल जायच नक्की आहे ना ? ". माझी झोप खाडकन उडाली. मार्च मध्ये पाऊस कसा शक्य आहे ? तरी त्याला म्हणालो " दादरला पोहोच, पुढचं काय ते बघु ". आम्हाला ४.४३ ची खोपोली लोकाल पकडायची होती. मी ४.२० ला घर सोडणार इतक्यात दादर ला देखील पावसानं हजेरी लावली. ठरवल्या प्रमाणे फलाट क्रमांक १ वर भेटलो व आजची रात्र सुधागडावर काढायचा निर्णय घेतला.

कर्जतला पोहोचे पर्यंत पाऊस चालू रहिला. वाटेत मलंगगड, चंदेरी, महिसमाळ, नाखिंड, पेब व माथेरान चे दर्शन झाले. अगदी नाखिंड चे नेढे देखील पुसट का होइना दिसत होते. अडीच तासांच्या प्रवासानंतर ट्रेनने  खोपोली स्थानक गथले. आमची पाली ची ST उभीच होती. गाडीने महामार्ग गाठल्यावर दूरवर एका बाजुला प्रबळगड, इर्शाळगड व दुसर्या बाजुला ड्युक्स नोस ने दर्शन दिले. पाऊण तासाच्या प्रवासानंतर सरसगडाचे भव्य कातळ दिसू लागले. त्यावरून कळाले कि पाली गाव काही मिनिटावररच आहे आणि काही क्षणातच ST गावात शिरली. गाडीतून उतरल्यावर पहिली नझर पडते ती सरसगडावर. बाल्लालेश्वर गणपतीचा रक्षणकर्ता- असेच म्हणता येईल. दोन वर्षापूर्वी पालीला आलो होतो तेव्हाच सरसगड चढलो होतो. ह्यावेळी लक्ष्य होते ते सुधागाडाचे, आणि त्यासाठी पहिले पाउल म्हणजे ठाकूरवाडी ला पोहोचणे. सुधागडला आपण 'सुधागड' म्हणतो. पण इथे त्याचे नाव 'भोराईचा किल्ला' अथवा 'भोरपगड'- असे बस थांब्यावरील एका काकांशी बोलताना समजले.

सकाळी घरातुन निघताना पावसाने हादरवले होते. पण पाली जवळ पाऊस आला सुद्धा नाही आणि ठाकूरवाडीला पोहोचता पोहोचता उन्हाचा पारा आकाशाला भिडला होता. अशा १२.०० वाजताच्या उन्हात आमची चढाईला सुरुवात झाली. सुरुवातीचा पट्टा ridge वरून आहे. पाऊण तासात आम्ही पाच्छापूर दरवाझा गाठला. पहिल्या बुरुजापर्यंत सावली नाही पण एक छानस, कातळात खोदलेल पाण्याचं टाकं आहे. इथुन थोडं पुढे गेल्यावर कवनी चा डोंगर व खाली ठाकूरवाडी गाव दिसते. इथे आम्हाला Crested Serpent Eagle दिसला.

गडावर एक भव्य पठार आहे. डाव्या बाजुला जुन्या, पडक्या वाड्याचे बरेच अवशेश आहेत. जवळच एका ताळ्या च्या बाजुला जुने शिव मंदीर आहे. आमची फोटोग्राफी चालू होतीच पण आता ३.०० वाजले असल्यामुळे आता भुकेची जाणीव होत होती.

गडावर पाणी तसे आम्हाला बऱ्याच ठिकाणी दिसले (जरा शोधावे लागले). जुन्या वाड्या पासून, जवळच थोड्या अंतरावर ३ मोठे हौद आहेत. तिथे पोहोचायला थोडं अंतर उतरावे लागते. उजव्या बाजूच्या टाक्यात गढूळ पाणी होते. त्या मानाने डाव्या बाजूचे टाके साफ होते, पण पाण्या पर्यंत पोहोचणे कठीण होते. एका Coca-Cola च्या २.५ Ltr बाटलीला रोप लावून टाक्यातून पाणी काढले.

संध्याकाळी अंघोळ करून भोराईदेवीच्या मंदिरात  मुक्कामाला गेलो. गडावर जेवण म्हणजे अर्थातच Maggi. मंदिरात आम्ही तिघ्यांच्या व्यतिरीक्त अन्य कोणाही नव्हते. रात्री ८.०० - ९.०० च्या सुमारास दूरवर Head lamps दिसले. आम्हीही signal दिला. एकूण चौघेजण होती. आणी त्यातला एकजण माझा मित्र निघाला- नितीश बापट. आम्ही तिकोना किल्ल्यावर एकत्र गेलो होतो. मग काय तर, रात्रीच्या २ वाजेपर्यंत गप्पा-गोष्टी रंगल्या. Star gazing हि भरपूर केल.

सकाळी आरामात ८.०० वाजता उठलो, पटापट बाटल्या भरल्या अन bag-pack करून धोंडसे गावाकडे निघालो. रस्ता तसा पालापाचोळ्याने भरला होता. बहुतेक जास्त वापरात नसावी ही पायवाट. या वाटेने जाताना जो महा-दरवाजा आहे तो हुबेहूब रायगड किल्ल्या सारख्या पद्धतीचा, म्हणजेच हस्ती-नखाच्या आकाराचा आहे. या दरवाजाच्या बाहेरील भागाला "जिभी" असे म्हणतात. या रचनेचे वैशिष्ट्य असे- शत्रूच्या हत्तीला जास्त जागा मिळत नाही (दरवाजाला धडक द्यायला).

या वाटेत मोठाले boulders  असल्याने आमचा pace थोडा कमी झाला होत. पण एकदा का तो डोंगर उतरलो, त्यानंतर धोंडसे गाव पटापट गाठलं. वाटेत पिण्याच्या पाण्याचे बरेच sources सापडले.

धोंडशावरून आम्हाला २.०० ची एस.टी मिळाली, पाली गाठले अन पाली वरून खोपोली मार्गे पनवेलची एस.टी मिळाली आणि ७. ३० PM पर्यंत घरीही पोहोचलो. 

[Climbing] Manori [7th March, 2015]

Date: 7th March, 2015

Beach at Manori

It was Rangapanchami (रंगपंचमी) on 7th March and in order to avoid the wild, drunken and boisterous celebrations around the city, I decided to join Amey and others on a climbing trip to Manori Beach near Gorai. I met Amey at Gorai Jetty at ~ 8.00 AM and we set off to our destination. Swapnil Jadhav, Shyam Thanawala, Ganesh Shinde and Varhad were waiting for us there. Later Rahul Patil, Neha More, young Kartik, PC and tai also joined us. This time we even managed to climb the overhang route. I climbed that on my second attempt. Swapnil left us transfixed with his jaw-dropping dyno. Everyone climbed till the heart was fully contented. We even celebrated (peaceful) Rangapanchami here. PC had purchased the colors while on his way here. Everyone's target was young Kartik Ayare. God knows how many times he entered the sea to wash the colors off his face.

Check out the short video trailer of our visit there. Enjoy -

Climbing at Manori -- Deovrat Phal from Deovrat Phal on Vimeo.

Trek to Matheran [आंबेवाडी ते धोदाणी]

Date: 1st March, 2015
Per head cost: 80 Rs.
Water available at Matheran.

Matheran

It was the first day of March 2015. Usually, March is the month in which the seasonal transition occurs- winter to summer. But this March was different. This March was historic. Fresh rain showers had washed the whole state of Maharashtra and it was altogether an uncommon phenomenon. We felt as if it was our 'monsoon trek'... The light drizzle while climbing to One-tree hill from Karjat (कर्जत), the fog-engulfed roads of Matheran (माथेरान) and the golden tree-tops while descending from Sunset point (to धोदाणी village). 

" Group consisted of Aaditya Gurav, Abhash Kumar, Ninad Vilankar, Tarun Kaushik and me. This was first trek for Abhash since he shifted to Bhandara "

How to reach: Karjat ST bus stand is at a walkable distance from Karjat railway station. At the bus stand ask for the bus with destination Chowk or Murbad, that goes via Borgaon-bypass or Borgaon-phata (बोरगाव फाटा). The frequency of buses is good and it takes about 15-20 minutes and a fare of 8-10 Rs. Karjat to Borgaon bypass is 7 km and bypass to Ambewadi is another 7 km. For a larger group (>7) private jeep or tum-tum can be arranged from Karjat itself, directly to Ambewadi.

We started from Karjat station and reached village Ambewadi (आम्बेवाडी) at the foothills of One-tree hill (Matheran). We started the trek at 8.45 AM. The sky was filled with the Stratus clouds and the odds were that it would rain soon. The memories of Sondai were fresh and it felt like the month of August. As we took the road to Ambewadi, mountains of Irshalgad, Prabalgad, Sondai started making their presence known. We could also spot the silhouettes of Manikgad and Karnala far off.

Irshalgad

Morbe backwaters.
Outline of Manikgad fort is visible.

The initial climb is along the ridge and ascends gradually till the first plateau. The trail also enters a small forest cover and ends at the plateau. It had started drizzling by the time we reached the plateau and the clouds turned Nimbostratus. There was a well near the plateau and the water level was above the expected level. We decided to quench our thirst before attempting the last leg of the phase one of our trek.

Last part of phase one was a steady climb through the gully. We encountered huge boulders on our way from here. इथे जवळच एक शेंदूर लावलेला मोठा दगड आहे. From here we took twenty minutes to reach the col joining Matheran and One-tree hill. The clock ticked 11.30 AM. We had our lunch here and spent quite a time taking pics of the valley. The waters of Morbe Dam looked even more blue and the environment a little bit more greener. And not to mention the usual chilly intermittent winds- the speciality of Matheran. 

At about 12.30 PM we left for Matheran. Our next destination was the main market. It was indeed our luck that we got to experience Matheran as it is usually during Monsoons.

Tarun Kaushik, Abhash Kumar, Ninad and Aaditya

Typical 'Matheranic' view

A left turn from the market, taking the uphill trail to our right we started the last part of the second phase i.e. to reach the Sunset point. The trails were very confusing and the only drawback of Matheran is the lack of direction markers. We managed to reach our destination by 1.30 PM. Since the morning we managed to walk non-stop till the One-tree hill, and then till Sunset point. Hence we decided to rest here for some time before attempting the descend to Dodhani.

Group selfie.
(From Left: Aaditya, Ninad, Tarun, me and Abhash)

What was meant to be a short break, turned out to be an hour of time-pass. The atmosphere was brilliant. A 360 degree view from here gave us a commanding sights of Prabalgad, Kalavantin Durg, Malang gad, Ganesh-Kartik, Mahismaal, Chanderi, Nakhind, Peb and Matheran (Sunrise point or Panorama point). City of Badlapur was clearly visible. We could even see the part of Arabian sea from here.

Prabalgad and Kalavantin enveloped in fog

At 2.30 PM we took off from there. A descend to Dodhani took hardly an hour or so. There's a temple midway. Also you can see the well-stacked hay on the trees near Chinchwadi village (enroute). The flock of white cattle egrets flying on the green background was quite pleasing to watch at.

We could hear the crackers and loud celebrations from up here which meant we were nearing our destination. A wedding ceremony had just concluded and the band was waiting for their transport back to the city. A tea stall owner (टपरी वाला) told us to wait for the bus and it should be probably on its way. We had a cutting each (just 5 Rs. with masalaa) as we waited for our ride.

Chanderi fort et. al.

After Panvel, usually, everything is pretty much a routine. But what stood out was the fact that we could easily spot the Irshalgad and Karnala pinnacles while crossing the Vashi creek!! Again, thanks to the March rains!!